حلقه های نور اطراف سیاه چاله ها

سیاهچاله‌ها به لحاظ گرانشی بسیار قدرتمند هستند. علاوه بر اندازۀ بسیار عظیمی که سیاهچاله‌ها دارند، می‌توانند نوری که از اطراف ِ آنها عبور می‌کند، را خمیده کنند. اتفاقی که در آن سوی افق رویداد سیاهچاله به وقوع می‌پیوندد. اگر فوتونِ در حال گذر از کنار سیاهچاله فاصلۀ خیلی نزدیکی با آن داشته باشد، در مدار پیرامون سیاهچاله به دام می‌افتد. این فرایند باعث تولید حلقه فوتونی یا گوی فوتونی می‌شود؛ حلقه‌ای کامل از نور که پیش‌بینی می‌شود “سیاهچاله” را احاطه کند. ‌‌
مدل‌های مربوط به پیرامونِ سیاهچاله نشان می‌دهد که حلقه فوتونی باید ریزساختار پیچیده‌ای تولید کند که از بی‌نهایت حلقۀ نور تشکیل شده باشد.
‌‌
در نخستین عکس از سیاهچاله مِسیه ۸۷ که در نوع خودش یک عکس تاریخی برشمرده می‌شود، می‌توان قرص برافزایشی را نیز مشاهده کرد؛ یعنی آن بخشِ درخشان که به رنگ نارنجی-طلایی است. بخش سیاهی که در مرکز می‌بینید، سایۀ سیاهچاله است.